ابن کثیر در تاریخ «البدایه و النهایة» می‌نویسد

خواجه نصیر برای هر یک از فلاسفه روزی سه درهم معین کرد و برای اطبا روزی دو درهم و برای فقها یک درهم و برای محدثین هم نصف درهم حقوق می داد. به این جهت مردم به دانشکده‌های فلسفه و طب بیشتر از فقه و حدیث هجوم آوردند ، در صورتی که این علوم قبلاً در خفا تعلیم می‌شده است