همچنان رصد می‌کنیم...

امشب هوا عالی است. بعد از ظهر کمی ابری بود اما الان درجه دو است. برای رصد در طول موجهای مختلف پارامترهای متفاوتی اهمیت پیدا می‌کنند. مثلاً مقدار بخار آب موجود در هوا که با«تاو» مشخص می‌شود و بسته به آن شرایط را از یک (تاو کوچکتر از ۰.۰۵) تا پنج (تاو بزرگتر از ۰.۲) درجه بندی می‌کنند. اینجا می توانید شرایط جوی کوه موناکی از جمله تغییرات تاو را دنبال کنید. سر شب حدود ۵ ساعت داده‌های من را گرفتیم تا اینکه جرمی که رصد می کردیم به افق نزدیک شد و در ضمن تاو هم کوچکتر از مقداری بود که برای پروژه من تآیید شده بود، بنابراین رفتیم سراغ پروژه‌ها دیگر که در سهمیه کانادا قرار دارند (بیست و پنج درصد وقت این تلسکوپ متعلق به کانادا، بیست درصد هلند و بقیه هم مال انگلستان است) و این شش شب که من اینجا هستم پروژه‌های کانادایی اولویت دارند. شب اول که به خاطر قدم سبک من برف و باران هم از کانادا دنبالم آمد. تا صبح برف می‌بارید و رصد غیر ممکن بود. صبح که از سرکشی به تلسکوپ بر می‌گشتیم هیجان بیشتری منتظرمان بود، چون در چند صد متری اقامتگاه تو هوای زیر صفر و باد شدید، توی سرپایینی خاکی و یخ زده جاده موتور ماشین از کار افتاد و راننده گرامی که اپراتور تلسکو پ بود به مدد دنده خلاص و ترمز دستی (عجب غلطی کردیم!) به سلامت ما را رساند پایین. دیشب هم شب نسبتاً خوبی بود و غیر از یک ساعت و نیم که به خاطر عبور یک توده مه مجبور شدیم اتاقک تلسکوپ را ببندیم تا قطرات شبنم روی لایه محافظ آینه ننشیند حدود ده ساعت داده گرفتیم. امشب اپراتور جدیدی آمده است به اسم جیم که او هم قبلاً در نیروی دریایی امریکا کار می‌کرده و مهندس برق و کامپیوتر زیر دریاییهای اتمی بوده است! دو سال پیش هم که اینجا رصد می‌کردم اپراتور افسر بازنشسته نیروی دریایی امریکا بود که کارش ردیابی ماهواره‌های جاسوسی روسیه در زمان جنگ سرد بوده. پریروز هم با اپراتور تلسکوپ کانادا- فرانسه- هاوایی صحبت می کردم و او هم افسر نیروی دریایی بوده است! چه ربطی بین آسمان و نیرو دریایی هست که بازنشسته‌های نیرو دریایی را به اتاق کنترل بزرگترین تلسکوپهای جهان می‌کشاند؟