Friday, November 04, 2005

چشم خدا : خرافه سازی با تصاویر تلسکوپ فضایی هابل


امروز برای چندمین بار ای‌میلی به دستم رسید از تصویر چشم خدا و این‌که این پدیده هر سه هزار سال یک بار رخ می‌دهد و هابل این لحظه را شکار کرده است و باید که آرزو کنید و وضو بگیرید و با چشم پاک به چشم خدا نگاه کنید و آن را برای ده هزار نفر بفرستید وگرنه تبدیل به خرچنگ هزارپا می‌شوید و خلاصه کلی اراجیف این چنینی

یادم می‌آید تصاویر زیبا و باشکوه نجومی تنها در زمان اذان و دعا پخش می‌شد، حالا یا هدف این بود که خدا در آسمان‌هاست و با دیدن این تصاویر زیبا و باشکوه باید به یاد خدا بیفتیم، یا هدف این بود که در برابر این همه عظمت ما مورچه هم نیستیم، چه برسه به سوسک، به هرحال تصاویر با عظمت سحابی‌ها و کهکشان‌ها برای تبلیغ خدا به کار می‌رفت

مثل این‌که این امر در همه جای دنیا یکسان است! برای این‌که خیالتان راحت شود که اگر این تصویر را برای هزار نفر نفرستید تبدیل به قورباغه نخواهید شد عرض می‌شود که نام اصلی این سحابی سیاره‌ای هلیکس است. این تصویر منحصر به فرد از ترکیب تصاویری که با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است و تصاویر زمینی که در رصدخانه کیت‌پیک در آریزونا تهیه شده به دست آمده است. سحابی‌های سیاره‌ای مرحله پیش از مرگ ستاره‌های معمولی مثل خورشید هستند. در پایان عمر ستاره وقتی سوخت هسته‌ای در مرکز ستاره رو به کاهش است اتمهای هلیوم به جای هیدروژن در هم فرو رفته و انرژی زیادی آزاد می‌کنند که باعث انبساط بسیار سریع ستاره می‌شود، چیزی مثل یک انفجار اتمی بسیار پر انرژی در مرکز ستاره. ستاره چندین هزار برابر پف می‌کند و لایه‌های خارجی آن با سرعت سطح ستاره را ترک می‌کند و این تصویر بسیار زیبا را پدید می‌آورد. این پدیده چندان هم نادر نیست و صدها سحابی این شکلی همین الان در آسمان وجود دارد. البته عمر این مرحله چندان زیاد نیست و سحابی پس از چندصدهزار سال در فضا پخش شده و از بین می‌رود. پس خیالتان راحت باشد که چشم خدا تا چندصدهزار سال بعد بسته نخواهد شد

معلوم نیست اولین بار چه کسی این اسم را برای سحابی هلیکس انتخاب کرده است. به هر حال این انتخاب دانشمندان ناسا نبوده است. آنها قبلاً یک سحابی را به اسم چشم گربه نام‌گذاری کرده‌اند و نواحی دیگری را ستونهای آفرینش نامیدند اما مستقیماً با خدا کاری نداشته‌اند


قبلاً گالری شاهکارهای هابل را در اینجا معرفی کرده بودم. می‌توانید چندین چشم و مو و ابروی خدا و فرشته در آنها پیدا کنید

پانویس: نام سحابی سیاره‌ای از آن جا آمده است که این اجرام زیبا اولین بار که با تلسکوپ دیده شدند و جزئیات آنها با این دقت در تصویر دیده نمی‌شد شباهت زیادی به سیار‌‌ه‌هایی مثل مریخ و مشتری داشتند، وگرنه این ابرهای غول‌پیکر که جنس آنها از هیدروژن است و ابعادی به اندازه کل منظومه شمسی پیدا می کنند هیچ ربطی به سیاره‌ها ندارند